دیروز اکانت اینستاگرام اتووود تصاویر مسابقه شورای‌شهر و
شهرداری بم را که در سال 83 شرکت کرده بودیم، بازنشر کرده بود، این پروژه اولین
مسابقه معماری‌ست که ما شرکت کرده بودیم و از محبوب‌ترین پروژه‌های دفتر ما برای
من است.
طرح مسابقه شورای شهر و شهرداری بم، 1383
در متن پروژه آن موقع نوشته بودیم :
ساختمان شورای شهر به عنوان نماینده شهر زلزله‌زده از لابه‌لای خاک ویرانه‌های
خود جوانه می زند و سبز می‌شود. مثل نوزادی تازه بی‌مادر شده که آرام آرام می‌تپد و
رشد می‌کند و باقی می‌ماند. مردم، ساختمان (شهر) را کشف می‌کنند، از روی پلهها
بالا می‌روند و سقفی که لحظه‌به‌لحظه کوتاهتر می شود و اشاره‌ایست به تنگنا و مضیقه، و بحران را تجربه کرده و از مجرای تنگِ مابین سقف و پلهها در مقطع عبور می کنند
تا گشایش آسمان کویر را دوباره بیابند.
طرح مسابقه شورای شهر و شهرداری بم، 1383
فارغ از غلط‌های دیکته‌ای مانند استفاده زیاد از شیشه در
قسمت‌های دفن شده یا متریالیتی پروژه، ایده‌ها و روش‌های این پروژه در بسیاری از
پروژه‌های دیگرمان تکرار شد:
استفاده از روایت و گره خوردن آن با سازماندهی متضاد فرمی و
فضایی: دوگانه‌ی فرمی و فضاییِ روایتمند.
این یکپارچه شدن با روایت پروژه هم در روایت مفهومی آن (روییدن
و رشدکردن از زمین صفر) و هم در روایت تجربی و حرکتی آن (بالا رفتن مخاطب از مسیر
پلکانی، گذشتن از تنگنا و رسیدن به گشایش) وجود دارد و هم در برنامه پیشنهادی ما
(دفن کردن قسمت شهرداری و به نمایش درآوردن و رسمیت بخشیدن شورای شهر در قسمت نمایان
پروژه)
این دوگانه‌های متصل به روایت و برنامه، چه به صورت دورگه (مینوتورها) یعنی با یک ارگانیسم واحد در پروژه‌هایی مانند گویوم، ویلای برادر بزرگتر و
برج آفرینش، یا بصورت باینری (صفر و یکی) در پروژه‌های مثل خانه شریفی‌ها و ویلای
دوست ادامه پیدا کرد و گاه مثل پروژه صفادشت و یا خانه هنرمندان بصورت تکمیل‌کننده
(یین و یانگ) به همنشینی دو گونه جداناپذیر و یکی‌ناپذیر درآمد.
پروژه خانه گویوم
پروژه برج آفرینش
پروژه خانه شریفی ها
پروژه ویلای دوست
پروژه ویلای صفادشت
پروژه خانه هنرمندان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر